ប្រព័ន្ធបើកបរសម្រាប់រថយន្ត គឺមានបែងចែកជាច្រើនប្រភេទ តែក្នុងនោះ FWDនិង RWD ជាប្រភេទដែលគេនិយមច្រើន។ FWD (Front-Wheel Drive) សំដៅលើការផ្ដល់ថាមពលដោយម៉ាស៊ីនទៅឲ្យកង់មុខ ឬហៅថាអូសកង់មុខ ហើយ RWD (Rear-Wheel Drive) សំដៅលើការផ្ដល់ថាមពលដោយម៉ាស៊ីនទៅឲ្យកង់ក្រោយ ឬហៅថាអូសកង់ក្រោយ។ ប្រិយមិត្តអាចពិនិត្យមើលលក្ខណៈទូទៅមួយចំនួនរបស់ពួកវានៅខាងក្រោម៖
Rear-Wheel Drive (ប៉ុងមុខ)
RWD មានការប្រើប្រាស់ជាយូរមកហើយ តែដោយបច្ចេកវិទ្យារថយន្តទំនើប បានធ្វើឲ្យវាពិបាកក្នុងការផ្ដល់ថាមពលដល់កង់សម្រាប់បង្កើនល្បឿនព្រមទាំងការបត់ផងដែរ។ យ៉ាងណាមិញ ការផលិតរថយន្តដែលប្រើ RWD មានតម្លៃធូរថ្លៃ។ សំណុំកង់នីមួយៗ (ខាងមុខ និងខាងក្រោយ) មានការងារតែមួយប៉ុណ្ណោះ ជាមួយនឹងចំនួនក្រឡាលើសំបកកង់ ដោយកង់ក្រោយទទួលខុសត្រូវបង្កើនល្បឿន ខណៈកង់មុខតម្រង់ទិសដៅ។
តាមទ្រឹស្ដី កង់រថយន្តមានក្រឡាកង់កាន់តែច្រើន ដែលជាតម្រូវការរបស់កង់ ក្នុងករណីអ្នកបើកបរចង់បង្កើនល្បឿនពេលបត់។ RWD ផ្ដល់ថាមពលដល់កង់ក្រោយ ដែលអាចឲ្យអ្នកបើកបរគ្រប់គ្រងបានល្អ ពេលបត់ ដោយសារពេលកង់បាត់បង់ Traction អ្នកបើកបរអាចទាញចង្កូតបត់បានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពដោយបន្ថយ ឬបង្កើនល្បឿន។
Front-Wheel Drive (ប៉ុងក្រោយ)
FWD ផ្ដល់ថាមពលនៅផ្នែកកង់ខាងមុខ ក្រោមទម្ងន់នៃម៉ាស៊ីន ដែលអាចជួយពង្រឹងដល់ Traction ក្នុងស្ថានភាពផ្លូវរអិល ហើយធ្វើឲ្យសល់ទំហំច្រើនក្នុងរថយន្តផងដែរ ដោយម៉ាស៊ីនត្រូវបានតម្រៀបក្រោមគម្របរថយន្តផ្នែកខាងមុខ។ រថយន្តប្រើ FWD មិនត្រូវការ Drive-shaft tunnels ធំនោះទេ បំពាក់នៅខាងក្នុងដើម្បីទទួលថាមពលទៅឲ្យកង់ក្រោយ ដែលធ្វើឲ្យរថយន្តប្រើ FWD ជាធម្មតាមានទំហំតូច ប្រើប្រេងតិច និងមានលក្ខណៈទូលាយ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ដោយបច្ចេកវិទ្យាទំនើបៗ ការផលិតរថយន្តប្រើ FWD ក៏មានតម្លៃធូរថ្លៃផងដែរ។
ដោយសារតែកង់មុខបង្កើនល្បឿនផង តម្រង់ទិសដៅផង ហើយម្យ៉ាងទៀតទម្ងន់មេកានិចនៃរថយន្តស្ថិតនៅខាងមុខទៀត ធ្វើឲ្យរថយន្តរុញអឹបខ្លាំងពេលអ្នកបត់ពេញទំហឹង ដែលពេលកង់មុខបាត់បង់ Traction ច្រមុះរថយន្តនឹងរុញចេញក្រៅ។ យ៉ាងណាមិញ គុណភាពកង់ទំនើបៗ បានផ្ដល់នូវលទ្ធភាពយ៉ាងប្រសើរក្នុងការកាត់បន្ថយឥទ្ធិពលនេះ។ ការរចនារថយន្តក្នុងការបែងចែកនូវទម្ងន់ពីផ្នែកខាងមុខទៅក្រោយក៏មានភាពខុសគ្នាយ៉ាងធំផងដែរ ដោយរថយន្តរុញច្រានទៅស្ទើរ ឬជ្រុលពេលបត់ ជៀសជាងកង់មួយណាមានថាមពលក្នុងការបង្កើនល្បឿន។
ជារួម រថយន្តភាគច្រើនដំណើរល្អជាមួយនឹង FWD ដោយសារវាធូរថ្លៃ មានលក្ខណៈទូលាយ សន្សំសំចៃ និងសុវត្ថិភាពជាង។ សម្រាប់រថយន្តប្រណាំងដែលមានថាមពលខ្ពស់ RWD នៅតែជាជម្រើស៕
